Na przełomie wieków, w latach 1999-2000 popłynąłem jeszcze raz w rejs samotny dokoła świata, tym razem na sporym jachcie 54 stopowym tj.16,5 m o nazwie „Lady B.” Był to jacht regatowy dla załogi 12-osobowej i starszy pan, który miał go w pojedynkę obsłużyć nie raz zastanawiał się po co mu to było.
Tymczasem wspomniana pani (Lady B.) pozwoliła mi wyskoczyć z domu na 11 miesięcy i mogłem zaliczyć trasę pasatową czyli przez Atlantyk, Kanał Panamski, Połudnowy Pacyfik, Ocean Indyjski, Morze Czerwone i Śródziemne skutecznie omijając huragany grasujące na Południowym Atlantyku.
On the turn of the centuries, between 1999 and 2000 I undertook a single-hand voyage round the globe again. This time it was on a 16,5 metres long yacht “Lady B”. It was a racing yacht for a crew of 12, therefore this old man who had to man her by himself was wondering why on earth he was doing it.
Am Wendepunkt zweier Jahrhunderte, in den Jahren 1999 bis 2000, segelte ich noch einmal alleine um die Welt. Diesmal auf der Lady B., einer relativ großen, 16,5 Meter langen Jacht. Sie war eine Rennjacht, vorgesehen für eine Mannschaft von 12 Personen. Der ältere Herr, der diese Jacht jetzt alleine bedienen sollte, fragte sich nicht einmal: Wozu denn das Ganze?
В конце 1999 – начале 2000 гг. я еще раз ушел в одинокое кругосветное плавание, на сей раз на большой яхте, 54-футовой, то есть 16,5 м. «Лейди Б.», гоночная яхта, предназначалась для экипажа из 12 человек и немолодой капитан, которому приходилось работать в одиночку, то и дело задавался вопросом, зачем он все это затеял.
Trasa zwana pasatową nie przedstawia naogół większych trudności – jeśli planuje się ją na dwa lata. Z wielu powodów chciałem ten okres skrócić, ale w związku z tym na Pacyfik wpakowałem się w najmniej odowiedniej porze – wiosną, gdy grasuja tam huragany.
Dzieki bardzo dobremu rozeznaniu radiowemu (zasługa Roberta Krasowskiego – KB2PNM) uniknąłem bezpośredniego spotkania, a dwa równocześnie wedrujące huragany minąłem pośrodku między nimi przeżywając tylko umiarkowany sztorm.
Jak na razie jestem jedynym Polakiem, który ma na koncie dwa rejsy samotne dookoła świata i bardzo jestem z tego dumny. W istocie popłynąłem nie po to by być rekordzistą, tylko ja po prostu lubię żeglować. A plonem literackim rejsu jest książka „Drugi raz dookoła świata”.
Za całokształt działalności żeglarskiej (50 lat!) ekskluzywne Bractwo Wybrzeża przyznało mi topór bojowy, nagrodę nazwaną Chwałą Mórz, które to wyróżnienie cenię sobie wyżej od różnych koniunkturalnych „rejsów roku”.
The aforementioned lady (Lady B) enabled me to leave home for 11 months. She gave me a chance to circumnavigate the globe in the trade winds latitude i.e. via the Atlantic, the Panama Canal, the South Pacific, the Indian Ocean, the Red Sea and the Mediterranean. By taking this route I avoided the hurricane winds of the South Atlantic.
The so called trade winds route usually does not bring many difficulties provided that one allows two years for it. There were many reasons why I wanted to shorten this period , but as a result I ended on the Pacific in the least convenient time- the hurricane season. I managed to escape two running on parallel courses by sailing in the merely stormy conditions between them.
So far I am the only Pole who circumnavigated the globe twice and I must confess I am quite proud of this. However, I did not do it to have my name down in the records books, I just enjoy sailing. You can read more about this voyage in “Drugi raz dookoła świata”.
Die echte Lady B. erlaubte es mir, elf Monate außer Haus zu verbringen. Und so habe ich die Passatroute über den Atlantik, den Panamakanal, den Südpazifik, den Indischen Ozean, das Rote Meer und das Mittelmeer abgeklappert. Die Hurrikans, die üblicherweise auf dem Südatlantik rasen, habe ich mit Erfolg meiden können.
Die Passatroute bereitet einem meistens keine großen Schwierigkeiten – wenn man die Weltumsegelung auf zwei Jahre plant. Meine Reise wollte ich aus vielen Gründen kürzer gestalten, die Folge war aber, dass ich auf dem Pazifik zum schlechtesten Zeitpunkt landete – im stürmischen Frühjahr.
Dank einer guten Orientierung durch die Durchsagen des Funkdienstes (die verdanke ich Robert Krasowski – KB2PNM) vermied ich eine direkte Begegnung mit dem Orkan. Ich segelte zwischen zwei sich parallel bewegenden Hurrikans und erlebte nur einen mäßigen Sturm.
Bisher bin ich der einzige Pole, der die Welt zweimal umsegelt hat und ich bin sehr stolz darauf. In Wirklichkeit begab ich mich nicht auf die Reise, um Rekorde zu brechen – ich mag es einfach zu segeln. Das literarische Ergebnis der zweiten Weltumrundung ist das Buch „Drugi raz dookoła świata” („Zum zweiten Mal um die Welt“).
Die Vereinigung „Küstenbrüderschaft” (Brotherhood of the Coast) schenkte mir für mein Lebenswerk (50 Jahre unter Segeln!) eine Axt, die man „Ruhm des Meeres“ nennt. Diesen Preis schätze ich mehr als alle „Seereise des Jahres“-Auszeichnungen, die so oft nach unklaren Kriterien verteilt werden
On the turn of the centuries, between 1999 and 2000 I undertook a single-hand voyage round the globe again. This time it was on a 16,5 metres long yacht “Lady B”. It was a racing yacht for a crew of 12, therefore this old man who had to man her by himself was wondering why on earth he was doing it.
Am Wendepunkt zweier Jahrhunderte, in den Jahren 1999 bis 2000, segelte ich noch einmal alleine um die Welt. Diesmal auf der Lady B., einer relativ großen, 16,5 Meter langen Jacht. Sie war eine Rennjacht, vorgesehen für eine Mannschaft von 12 Personen. Der ältere Herr, der diese Jacht jetzt alleine bedienen sollte, fragte sich nicht einmal: Wozu denn das Ganze?
В конце 1999 – начале 2000 гг. я еще раз ушел в одинокое кругосветное плавание, на сей раз на большой яхте, 54-футовой, то есть 16,5 м. «Лейди Б.», гоночная яхта, предназначалась для экипажа из 12 человек и немолодой капитан, которому приходилось работать в одиночку, то и дело задавался вопросом, зачем он все это затеял.
Trasa zwana pasatową nie przedstawia naogół większych trudności – jeśli planuje się ją na dwa lata. Z wielu powodów chciałem ten okres skrócić, ale w związku z tym na Pacyfik wpakowałem się w najmniej odowiedniej porze – wiosną, gdy grasuja tam huragany.
Dzieki bardzo dobremu rozeznaniu radiowemu (zasługa Roberta Krasowskiego – KB2PNM) uniknąłem bezpośredniego spotkania, a dwa równocześnie wedrujące huragany minąłem pośrodku między nimi przeżywając tylko umiarkowany sztorm.
Jak na razie jestem jedynym Polakiem, który ma na koncie dwa rejsy samotne dookoła świata i bardzo jestem z tego dumny. W istocie popłynąłem nie po to by być rekordzistą, tylko ja po prostu lubię żeglować. A plonem literackim rejsu jest książka „Drugi raz dookoła świata”.
Za całokształt działalności żeglarskiej (50 lat!) ekskluzywne Bractwo Wybrzeża przyznało mi topór bojowy, nagrodę nazwaną Chwałą Mórz, które to wyróżnienie cenię sobie wyżej od różnych koniunkturalnych „rejsów roku”.
Za całokształt działalności żeglarskiej (50 lat!) ekskluzywne Bractwo Wybrzeża przyznało mi topór bojowy, nagrodę nazwaną Chwałą Mórz, które to wyróżnienie cenię sobie wyżej od różnych koniunkturalnych „rejsów roku”. The aforementioned lady (Lady B) enabled me to leave home for 11 months. She gave me a chance to circumnavigate the globe in the trade winds latitude i.e. via the Atlantic, the Panama Canal, the South Pacific, the Indian Ocean, the Red Sea and the Mediterranean. By taking this route I avoided the hurricane winds of the South Atlantic.
The so called trade winds route usually does not bring many difficulties provided that one allows two years for it. There were many reasons why I wanted to shorten this period , but as a result I ended on the Pacific in the least convenient time- the hurricane season. I managed to escape two running on parallel courses by sailing in the merely stormy conditions between them.
So far I am the only Pole who circumnavigated the globe twice and I must confess I am quite proud of this. However, I did not do it to have my name down in the records books, I just enjoy sailing. You can read more about this voyage in “Drugi raz dookoła świata”.
Тем временем упомянутая дама (Лейди Б.) разрешила мне отлучиться из дома на 11 месяцев, чтобы пройти зону пассатов, через Атлантический океан, Панамский канал, южную часть Тихого океана, Индийский океан, Красное и Средиземное моря, в обход ураганов, свирепствующих в Южной Атлантике.
Маршрут, именуемый пассатным, в целом не создает особых трудностей, если его запланировать на два года, По многим соображениям мне хотелось это время сократить, поэтому в Тихий океан я попадал в наименее благоприятный период, весной, когда там бушуют ураганы.
Благодаря прекрасной радиоподдержке (заслуга Роберта Красовского – KB2PNM), я избежал прямого столкновения, а два параллельно идущих урагана мне удалось обойти посередине между ними, встретив лишь умеренный шторм.
