Rodzinne żeglowanieFamily afloatBeim FamiliensegelnСемейное мореходство

missi   

Na jakiś czas miałem dość samotnej żeglugi, czułem też dług wdzięczności wobec rodziny. Skorzystałem z pierwszej okazji gdy „Polonez” został zgłoszony do regat transatlantyckich w roku 1976  (przy okazji 200-lecia Stanów Zjednoczonych) i tuż po regatach ściągnąłem do USA żonę i dwójkę dzieciaków Jasia (12) i Małgosię (7 lat). Nie chcieliśmy, żeby dzieci straciły rok szkolny więc podjęliśmy się nauczania – żona przedmiotów humanistycznych i przyrodniczych, a ja ścisłych.

missi

I had now had enough of single-handed sailing for some time and I also owed a lot to my family. Therefore after I had finished the trans-Atlantic race in 1976 (Celebration of the United States Bicentennial) on “Polonez” my wife and two children Jas (12) and Malgosia (7) joined me in the USA. We did not want the kids to lose a school year so we ourselves undertook the challenge of teaching them. My wife taught art and natural sciences subjects I did pure science.

missiZunächst hatte ich genug vom einsamen Segeln, ich wollte auch die große Dankbarkeit gegenüber meiner Familie zum Ausdruck bringen. Dafür nutze ich die erste Gelegenheit, die sich anbot: Die Polonez wurde für die Transatlantik-Regatta, die 1976 anlässlich des 200. Jahrestages der Erklärung der Unabhängigkeit der Vereinigten Staaten stattfand, angemeldet. Nach der Regatta holte ich meine Frau und unsere zwei Kinder Jaś (damals 12 Jahre alt) und Małgosia (7 Jahre alt) in die USA. Wir wollten nicht, dass die Kinder ein ganzes Schuljahr verlieren, daher haben wir uns für den „Hausunterricht“ entschieden – meine Frau unterrichtete die Geistes-, ich die Naturwissenschaften.

ja_

На какое-то время я был сыт плаванием в одиночку , впрочем, испытывал чувство долга перед моей семьей. Когда в 1976 году «Полонеза» заявили к трансатлантической регате (по случаю 200-летия Соединенных Штатов), я тут же, после гонки, вызвал в США жену и двое детей. Сыну Ясю было 12 лет, дочке Малгосе 7, и мы не хотели, чтобы дети потеряли год в школе. Так, жена взяла на себя гуманитарные и естественные предметы, я – точные.

 

ja_
Bosman Jaś

     

 

Z taką załogą popłynąłem na Wielkie Jeziora, a potem od Chicago rzeką Illinois i w dół Mississipi do Nowego Orleanu.

   W drodze przez Atlantyk zatrzymałem się na Bahamach (Trójkąt Bermudzki) i na Azorach. Dzieci szkoły nie straciły, bo wraz z żoną pełniliśmy funkcje nauczycieli wszystkich przedmiotów.

    Po rejsie napisałem „Dom pod żaglami”, a doświadczenia pedagogiczne wykorzystałem przy realizacji projektu „Szkoła pod Żaglami”

ja_With this crew I sailed up the Great Lakes, then to Chicago and further down by the Illinois River and Mississippi Rivers to New Orleans. On the way back through the Atlantic I stopped on the Bahamas and on the Azores. Our children did not lose a school year as we carried out teaching them. After this voyage I wrote “Dom po żaglami” as well as used my teaching experience in the School Afloat project .

 

Mit dieser Besatzung segelte ich auf den Großen Seen (Great Lakes) Nordamerikas, dann auf dem Illinois-Fluss ja_nach Chicago und den Mississipi flussabwärts nach New Orleans. Während der Überquerung des Atlantiks machten wir Halt auf den Bahamainseln und auf den Azoren. Die Kinder haben das Schuljahr nicht verpasst, denn meine Frau und ich konnten als Lehrer so gut wie alle Schulfächer abdecken.

Nach der Reise schrieb ich das Buch „Dom pod żaglami” („Haus unter Segeln“) und ich nutzte die pädagogischen Erfahrungen für die Umsetzung meines nächsten großen Projekts „Schule unter Segeln“.

В таком составе мы пошли к Великим озерам, потом от Чикаго по реке Иллинойс и вниз по Миссисипи в Новый Орлеан.    missi

По пути через Атлантику мы остановились на Багамских (Бермудский треугольник) и на Азорских островах. Дети школу не пропустили,  потому что сумели выполнить всю программу, занимаясь с pодителями.

После рейса я написал «Дом под парусами», а свой педагогический опыт смог использовать при проведении проекта «Школа под парусами».

O autorze

Krzysztof Baranowski żegluje od 15 roku życia, ale zawodowo skończył Politechnikę Wrocławską z tytułem magistra inżyniera łączności (elektroniki), a po ukończeniu Studium Dziennikarskiego na Uniwersytecie Warszawskim wybrał ten drugi zawód.

Napisał 25 książek, zrealizował 50 filmów dokumentalnych, odbył dwa rejsy samotne dookoła świata. Zrealizował trzy projekty budowy jednostek żaglowych: „Poloneza” (14 m długości), „Pogorii” (47 m długości), „Fryderyka Chopina” (54 m długości). Pracuje nad budową kolejnego żaglowca dla młodzieży – „Polonii” (56 m długości).