Welcome everyone, please dip inside

A warm welcome to everybody – I hope you will enjoy reading my story!

I am a sailor, but nowadays I earn my living from writing but recently I have also become a pensioner. I am Chairman of the School Afloat Foundation and sail for a few weeks a year. I ski roughly the same amount of time per year. Amongst other types of skiing I most enjoy giant slalom. In the “Publications” section you will find  lists of articles published in the magazines “Żagle” and  “Jachting”, whereas under “Books” you will find my works of literature, which have recently been re-published.  

I try my best to update the “Logbook” section with some important events, but so much is going on that I cannot always keep up. You can get in touch with me via “Bottled message” or by using my email address:

kapitan@krzysztofbaranowski.pl

All the best!

” Samotny żeglarz” – recenzja Marzanny Sajdak

Szanowny Panie Kapitanie,

Właśnie jestem po lekturze “Samotnego żeglarza”. Nie myślałam czego mogę się spodziewać…w emocjach od razu zabrałam się do czytania. Wypełniając sobą leżak w Łazienkach Królewskich wybuchałam co chwila śmiechem. Nie wiem czy moja reakcja była adekwatna do treści pierwszych stron, ale taka właśnie była :).

Bawiło mnie w jaki sposób opisywał Pan bohaterów, oraz urzekała mnie żonglerka językowa. Emocji moc, ale i zdziwienia, bo ja pozostając w swej dziecięcej naiwności, kiedy to oglądałam programy z Pana udziałem w telewizji i słuchałam Pańskich opowieści, uważałam, że takie wyprawy to jedynie przygoda! Teraz tak nie myślę…wiadomo! Jednak, gdzieś głęboko w podświadomości to dziecięce przekonanie pozostało.

Marzenia, ciężka praca, niespełnione obietnice, problemy natury wszelakiej….Z ogromnym szacunkiem patrzyłam na to z jaką szczerością przyznawał się Pan do błędów, lęku, i mimo ogromnych sukcesów porażek po drodze. A także kto drań i cham, kto daje obietnice bez pokrycia, a kto godny zaufania. W cudowny sposób opisywał Pan charaktery młodzieży.

Wątek osobisty też sporo zdziałał! Zdarzyło się, że późno nocą trzasnęłam książką i powiedziałam: O nie!  A chodziło o intymny fragment z Panią Basią… 🙂 Uderzyła mnie (na szczęście delikatnie) zazdrość :))) A to nadaje się do omówienia z psychologiem. Nieźle się z siebie uśmiałam.   Bolały mnie nieco opisy spotkań w hotelu oraz wypady nad Wisłę z racji tego, że mam podobne wspomnienia. Niestety wspomnienia. Ach…!

“Samotnego żeglarza” czytałam jak wspaniałą, pełną niespodzianek wszelkich powieść. Trochę dla mnie nierealną, ale przecież w rzeczywistości realną jak najbardziej. Mieszanka fantastycznej przygody i zwyczajnego życia z jego mniejszymi i dużymi problemami.   Serdecznie dziękuję!  Sprawił mi Pan Kapitanie ogromną radość, niespodziewaną.  Z życzeniami wszystkiego co najlepsze.