Pierwszy żaglowiecThe first Tall ShipDas erste SegelschiffПервый парусник

Pogoria 02

W roku 1977 podjąłem pracę w polskiej telewizji, gdzie miałem okazję propagować żeglarstwo. A że prezes Telewizji Polskiej był entuzjastą żeglarstwa i kapitanem jachtowym namówiłem go, byśmy zbudowali duży jacht dla młodzieży o specyficznym ożaglowaniu – trzymasztową barkentynę o długości 47 metrów. Prezes wymyślił imię „Pogoria”, swego ulubionego jeziorka na Śląsku.

Pogoria 02

    

In 1977 I took a job with the Polish national TV. This gave me a chance to promote sailing. Since the director was an enthusiastic sailor himself I managed to persuade him to build an enormous yacht for teenagers- a three masted 47 metre long barquentine. The director himself came up with her name, which was derived from his favourite little Silesian lake “Pogoria”.

pogrej  

Im Jahr 1977 fing ich an, bei dem polnischen Fernsehen zu arbeiten. Dort hatte ich genug Möglichkeiten, um für den Segelsport Werbung zu machen. Und da der damalige Fernsehchef schon sowieso ein begeisterter Fan vom Segeln sowie Jachtkapitän war, konnte ich ihn dazu überreden, für die Jugendlichen eine große Jacht mit einer spezifischen Takelung zu bauen – eine 47 Meter lange Bark mit drei Masten.

Pogoria 02

В 1977 году я устроился на польском телевидении, где представилась возможность пропагандировать парусный спорт. Благодаря тому, что шеф ТВ был завзятым яхтсменом и дипломированным капитаном, удалось его уговорить построить большую яхту для молодежи со специфическим парусным снаряжением – трехмачтовую баркентину длиной 47 метров. Шеф назвал ее – «Погория», именем своего любимого озера в Силезии.

Po raz pierwszy w polskim przemyśle stoczniowym zbudowano statek rejowy, w ciągu następnych 10 lat dziesięć kolejnych. W 1980 została zwodowana „Pogoria” o powierzchni ożaglowania 1000 m kwadratowych przeznaczona dla rejsów szkolnych. W pierwszych wyścigach Operacji Żagiel 1980 „Pogoria” okazała się najszybszym żaglowcem w swojej klasie.

Polska Akademia Nauk, która prowadzi stacje badawczą na Południowych Szetlandach i co roku musi rozwiązywać problem transportu naukowców na trasie prawie 9000 mil morskich w jedną, a potem w drugą stronę. Zaproponowałem, że może wykorzystamy do tego żaglowiec „Pogoria”. W ten sposób w zimie 1980/81 poprowadziłem dość niezwykły rejs – począwszy od śniegu i lodu nad Bałtykiem do gór lodowych Antarktyki. King George Island, gdzie leży Stacja im. Arctowskiego osiągnęliśmy w dwa miesiące i tyleż trwał rejs powrotny. Okazało się wtedy, że transport pod żaglami trwa wprawdzie dwa razy dłużej, ale kosztuje 10 razy taniej.

Korzystając z tego, że pracuję w telewizji ogłosiłem w roku 1982 wszystkim 16-latkom w Polsce, że kto chce się wybrać ze mną w rejs na Ocean Indyjski musi zaopiekować się starszą osobą, która takiej pomocy potrzebuje. Jedni nie uwierzyli inni nie chcieli dodatkowego zajęcia, ale około 2000 młodych ludzi wspomopogrejgło nieoczekiwanie pomoc społeczną. W rejs zabraliśmy 30 finalistów konkursu oraz nauczycieli wszystkich przedmiotów. I tak zaczęła funkcjonować Szkoła pod Żaglami, pływająca klasa szkolna zwykłego liceum ogólnokształcącego. Uczestnicy tamtego rejsu spotkali się w Warszawie po 20 latach – prawie wszyscy porobili niebanalne kariery i oceniają, że rejs stanowił przełom w ich życiu.

Podobną szkołę poprowadziłem w roku 1988 w zespole międzynarodowym. Na „Pogorii” spotkali się Rosjanie, Amerykanie i Polacy – z każdego kraju po 10 osób. Wspólnym językiem był angielski. Popłynęliśmy wokół Ameryki Południowej nosząc pod salingiem banderę ONZ. Pierwszy semestr szkoły prowadził Atlantykiem do Ushuaia na Ziemi Ognistej, a drugi Pacyfikiem wzdłuż Chile i Peru. Przeciwny sztorm trzymał nas przez dwa tygodnie w Cieśninie Drake’a i święta Bożego Narodzenia wypadły na wielkim rozkołysie.

Po 25 latach (w roku 2013) byli uczniowie Międzynarodowej Szkoły pod Żaglami spotykają się na pokładzie „Pogorii” w tygodniowym rejsie wspominkowym po Morzu Śródziemnym.

It was the first time a Polish shipyard built a rigged ship. This was followed by another 10 ships being built in the next 10 years. In 1980 the sailing vessel “Pogoria”, with 1000 square metres of sail area was launched and she proved to be the fastest in her class during the Tall Ship Races in 1980.

The Polish Academy of Sciences was running a research station on the  South Shetland Islands and every year it had to solve the problem how to get the scientists there and back, 9000NM each way. I put forward the idea to use “Pogoria” for this purpose. As a result in the winter of 1980/81 I was in charge of a very unusual voyage from snow and ice on the Baltic Sea to the icebergs on Antarctica. We reached the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station in two months time, the same amount of time it took to get back. It appeared that the voyage under sails takes twice as long longer but is ten times cheaper.

ITA_3743_1024x680In 1982 taking advantage of my job with the TV I announced to all sixteen years olds that whoever wanted to take part in my cruise on the Indian Ocean had to take care of an elderly person in need. Some would not believe, other did not want to devote themselves to this type of work but around 2000 young people suddenly started supporting a Polish social security organisation (Pomoc Społeczna). In the end 30 who made it through the final selection together with teachers of all subjects took part in the voyage. As a result the School Afloat- a high school class on sea, was born. The participants of that cruise met 20 years after and nearly all of them had had success in their professional lives. They also stated that the cruise had been a breakthrough event in their lives.

pogrej

In 1988 I undertook a similar project but this time the crew was international. Ten Russians, ten Americans and ten Poles met on “Pogoria”. English became our common language. We sailed around South America under the flag of the United Nations. The first semester lead across the Atlantic to  Ushuaia on the Land of Fire, and the second through the Pacific along Chile and Peru. Head winds stranded us in the Drake’s Passage for two weeks and we spend Christmas amid the swell.

The participants of that International School Afloat met again on Pogoria’s deck 25 years later (in 2013) and they took part in a commemorative voyage in the Mediterranean.

So baute die polnische Schiffsindustrie zum ersten Mal in ihrer Geschichte ein Rah-Segelschiff. In den nächsten Jahren wurden dann noch zehn weitere gebaut. Mit 1000 Quadratmetern Segelfläche entstand die Pogoria und wurde für Schulen zur Verfügung gestellt. In ihren ersten Tall Ships Races im gleichen Jahr erwies sie sich als das schnellste Segelschiff in ihrer Klasse.

Die Polnische Akademie der Wissenschaften leitet eine Forschungseinrichtung auf den südlichen Shetland-Inseln und muss jedes Jahr das Transportproblem der Mitarbeiter über einen Weg von 9000 Seemeilen lösen. Ich schlug vor, die Pogoria für den Transport zu nutzen. Und so befand ich mich im Winter 1980/81 plötzlich auf einer ziemlich ungewöhnlichen Expedition – von dem Schnee und Eis auf der Ostsee zu den Eisbergen der Antarktis. Die King George Island, auf der sich die Arctowski-Forschungseinrichtung befindet, erreichten wir in zwei Monaten und genau so lange dauerte die Rückreise. Auf diese Weise stellte sich heraus, dass die Seefracht mit einem Segelschiff zwar doppelt so lange [s1] dauert, dafür aber zehnmal billiger ist.Pogoria 02

1982 startete ich im Fernsehen einen großen Aufruf an alle 16-Jährigen in Polen. Alle, die mit mir auf den Indischen Ozean fahren wollen, sollten eine ältere, hilfebedürftige Person betreuen. Manche glaubten das nicht, andere wollten die zusätzliche Pflicht nicht auf sich nehmen, aber etwa 2000 junge Leute stellten sich der Herausforderung. Wir nahmen 30 Wettbewerbsfinalisten und Lehrer aller Fächer mit an Bord. So entstand die „Schule unter Segeln“, ein fließendes gymnasiales Klassenzimmer. Die Teilnehmer dieser ersten Schule auf Seefahrt kamen nach 20 Jahren noch einmal in Warschau zusammen. Fast alle haben inzwischen bemerkenswerte Karrieren gemacht und sehen die Schule jetzt als einen Wendepunkt in ihrem Leben.

Ein ähnliches Projekt fand 1988 statt – diesmal mit einem internationalen Team. Russen, Amerikaner und Polen – jeweils 10 Teilnehmer aus jedem Land – fuhren mit der Pogoria rund um Südamerika unter der Flagge der Vereinten Nationen. Die gemeinsame Sprache war Englisch. Im ersten Semester segelten wir auf dem Atlantik nach Ushuaia auf Feuerland. Im zweiten Semester segelten wir auf dem Pazifik entlang der Küste von Chile und Peru. Ein Sturm in der entgegengesetzten Richtung hielt uns für über zwei Wochen in der Drakestraße fest. Demzufolge verbrachten wir Weihnachten auf Dünungswellen.

Nach 25 Jahren (in 2013) gingen ehemalige Schüler der Internationalen „Schule unter Segeln“ noch einmal an Bord der Pogoria. Auf einer einwöchigen Erinnerungsreise segelten wir gemeinsam über das Mittelmeer.

 

Впервые польские корабелы изготовили рейковое судно, и в течение следующих 10 лет – еще десяток. В 1980 году состоялся спуск на воду «Погории», учебного парусника, который мог нести 1000 квадратных метров парусов. В первых гонках Операции Парус «Погория» лидировала среди парусников своего класса.

В Польской академия наук, которая располагает научно-исследовательской станцией на Южных Шетлендах, каждый год возникал вопрос с транспортом ученых на расстояние без малого 9000 миль, туда и обратно. Я предложил использовать для этого «Погорию». Так, зимой 1980/1981 состоялся довольно необычный рейс – мы шли от зимнего Балтийского моря к айсбергам Антарктики. Остров Короля Георга, где расположена станция, мы достигли за два месяца, столько же шли обратно. Выяснилось, что транспорт под парусами занимает вдвое больше времени, зато стоит в десять раз дешевле.

pogrejПользуясь своей работой на телевидении, в 1982 году я обратился ко всем подросткам 16 лет: если хотите со мной идти в рейс по Индийскому океану, помогайте престарелым, нуждающимися в постороннем уходе. Одни не поверили, другим не захотелось брать на себя дополнительную нагрузку, но порядка 2000 молодых людей поддержало мой призыв. На конкурсной основе в рейс отобрано было 30 финалистов, а также учителя по всем предметам. Таким образом, был дан старт Школе под парусами, плавающему классу общеобразовательного лицея. 20 лет спустя ее первые участники встретились в Варшаве – почти все добились небанальных успехов, отметив, что тот рейс был переломным событием в их жизни.

Подобная школа под моим руководством была организована в 1988 году в международном составе. На «Погории» встретились русские, американцы и поляки – от каждой страны по 10 человек. Языком общения был английский. Наш путь лежал вокруг Южной Америки, под салингом мы несли флаг ООН. Первый семестр проходил по Атлантическому океану к Ушуая на Огненной Земле, второй – по Тихому океану вдоль Чили и Перу.

Встречный шторм держал нас в Проливе Дрейка, Рождество проводили на сильной качке.

В годовщину 25-летия Международной школы под парусами встретились на палубе «Погории», вспоминая о ней во время недельного рейса в Средиземном море.

O autorze

Krzysztof Baranowski żegluje od 15 roku życia, ale zawodowo skończył Politechnikę Wrocławską z tytułem magistra inżyniera łączności (elektroniki), a po ukończeniu Studium Dziennikarskiego na Uniwersytecie Warszawskim wybrał ten drugi zawód.

Napisał 25 książek, zrealizował 50 filmów dokumentalnych, odbył dwa rejsy samotne dookoła świata. Zrealizował trzy projekty budowy jednostek żaglowych: „Poloneza” (14 m długości), „Pogorii” (47 m długości), „Fryderyka Chopina” (54 m długości). Pracuje nad budową kolejnego żaglowca dla młodzieży – „Polonii” (56 m długości).